Opis: Beloćubi fazani imaju dužinu od 50 do 73 cm i raspon krila ne veći od 50 cm. Mogu biti teški od 564 do 1150 g. Kod mužjaka, veći deo perja je plavo-crne boje, sa belim donjim delom leđa i stomakom. Bela ćuba na glavi izdvaja ovog fazana od ostalih 8 podvrsta, koji imaju plavo-crnu ćubu. Kljun i snažne noge su im bledo sive boje. Ženka je manja i ima braon ćubu i telo. I mužjaci i ženke imaju ogoljenu crvenu kožu u predelu oko očiju.

Način života: Beloćubi (Kaliž) fazan se može naći na raznovrsnim staništima kao što su zimzelene i listopadne šume sa gustim rastinjem, grmovite doline i napuštene poljoprivredne površine. Može se sresti na visinama do 3700 m nadmorske visine. Ovi fazani formiraju manje grupe od 10-20 ptica. Za hranom tragaju rano ujutru ili kasno u podne. Ptice su stanarice. Kada se uplaše, mogu leteti, ali su takođe i brzi trkači. Tokom noći obitavaju na drveću.

Razmnožavanje: Sezona parenja traje od marta do juna. Način razmnožavanja može biti monogaman i poligaman. Tokom sezone parenja, mužjak izvodi uobičajene igre zavođenja. Njegovo lice je tada žarko crveno, a ćuba uzdignuta. Ženka snese 6-9 jaja u plitkom gnezdu obloženom lišćem, na kojima leži od 20 do 22 dana. Mužjak ne učestvuje u gnežđenju, ali se može priključiti porodici nakon što mladi napuste gnezdo. Ptići su sposobni da lete već nakon par dana. Nakon godinu dana potpuno operjaju i postaju polno zreli.

Ishrana: Svaštojedi (biljke, semenke, voće, beskičmenjaci i mali kičmenjaci).

Zanimljivosti: Beloćubi Kaliž fazani prirodno nastanjuju podnožje Himalaja. Prvi put su opisani 1790. od strane engleskog prirodnjaka Džona Lejtama. Postoji čak 9 podvrsta koje se razlikuju po perju mužjaka, najčešće po boji prsa, količini belih šara na nadrepnom delu tela i donjem delu leđa. Nakon sezone parenja, mnogi mladi mužjaci ostaju sa svojim roditeljima kako bi im pomogli u odgoju sledećeg legla.